Προς ένα βιώσιμο μέλλον στην ΕΕ και την Κύπροstainability has never before been as prominent on the EU agenda.
The indications for such a realisation lead us to believe that it will become even more critical for the strategic and operative roadmap in the coming years.
A considerable number of public organizations, research Institutes and companies are embracing sustainability to one degree or another while showing a significant innovation in their approach to sustainability.
The experiences of the people leading in the field of sustainability provide a number of insightful lessons for the rest of us embarking on a move towards sustainable practices:
i. Seeing opportunity in sustainability—not just risk. Sustainability practices are moving from the domain of corporate affairs and corporate communications into the mainstream. Although the short-term financial benefits are not clear, we ought to understand the long-term economic importance of sustainability, increasingly viewing such policies and practices as vital to an organization’s future existence.
ii. Many organizations are incorporating sustainability into the heart of their strategy; in a way that sustainability cannot be separated from their core objectives (business or research). Internal structures enable sustainable principles to be pushed out from top brass, across the organization.
iii. Engaging with stakeholders: It is crucial to acknowledge progress against publicly stated sustainability goals, and that the scrutiny helps to improve progress in meeting these targets.
Leading organizations are filtering stakeholder issues in a structured way and tailoring their communication with them, as they clearly understand that actively engaging with stakeholders can be a source of competitive advantage.
Προς ένα βιώσιμο μέλλον στην ΕΕ και την Κύπρο
Η αειφορία δεν υπήρξε ποτέ τόσο σημαντική στην ατζέντα της ΕΕ.
Οι ενδείξεις για μια τέτοια υλοποίηση μας κάνουν να πιστεύουμε ότι θα καταστεί ακόμη πιο κρίσιμη για τον στρατηγικό και λειτουργικό οδικό χάρτη τα επόμενα χρόνια.
Ένας σημαντικός αριθμός δημόσιων οργανισμών, ερευνητικών ιδρυμάτων και εταιρειών υιοθετούν τη βιωσιμότητα σε ένα ή άλλο βαθμό, ενώ τείνουν να παρουσιάζουν σημαντικές καινοτομίες στην προσέγγισή τους για την αειφορία.
Οι εμπειρίες των ανθρώπων που ηγούνται του τομέα της βιωσιμότητας παρέχουν μια σειρά διορατικών πρακτικών στους υπόλοιπους από εμάς έως ώστε να προχωρήσουμε σε βιώσιμες πρακτικές:
i. Βλέποντας την ευκαιρία στη βιωσιμότητα - όχι απλώς τον κίνδυνο. Οι πρακτικές βιωσιμότητας μετακινούνται από τον τομέα των εταιρικών υποθέσεων και των εταιρικών επικοινωνιών στην επικρατούσα τάση. Παρόλο που τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη δεν είναι σαφή, πρέπει να κατανοήσουμε τη μακροπρόθεσμη οικονομική βιωσιμότητα της αειφορίας, βλέποντας όλο και περισσότερο αυτές τις πολιτικές και πρακτικές ως ζωτικής σημασίας για τη μελλοντική ύπαρξη ενός οργανισμού.
ii. Πολλοί οργανισμοί ενσωματώνουν την αειφορία στο επίκεντρο της στρατηγικής τους, με τρόπο ώστε η βιωσιμότητα να μην μπορεί να διαχωριστεί από τους βασικούς στόχους (επιχειρηματικές ή ερευνητικές). Οι εσωτερικές δομές επιτρέπουν την διάχυση των βιώσιμων αρχών από το ανώτερο επίπεδο σε ολόκληρο τον οργανισμό.
iii. Συνεργασία με ενδιαφερόμενους φορείς: Έχει ζωτική σημασία να αναγνωριστεί η πρόοδος σε σχέση με δημόσιους στόχους βιωσιμότητας και το γεγονός ότι ο έλεγχος συμβάλλει στη βελτίωση της προόδου όσον αφορά την επίτευξη αυτών των στόχων.
Οι κορυφαίοι οργανισμοί φιλτράρουν τα ζητήματα των ενδιαφερομένων με ένα διαρθρωτικό τρόπο και προσαρμόζουν την επικοινωνία με αυτούς, καθώς κατανοούν σαφώς ότι η ενεργός συμμετοχή με τους ενδιαφερόμενους μπορεί να αποτελέσει πηγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.